Hatırlanacağı gibi, Mayıs 2009 tarihinde Darwinistler Ida isimli fosili insanın sözde atası olarak tanıtmaya çalışmışlardı. Aynı anda birçok medya kuruluşu tarafından geniş bir spekülasyonla insanın sözde atası olarak tanıtılmaya çalışılan bu fosilin aslında bir lemur’a ait olduğunu ise hemen açıklamış ve bu spekülasyonlara derhal son vermiştik. Buradan ve buradan Ida isimli lemur fosili hakkındaki açıklamalarımızı okuyabilirsiniz. Böylece bazı Darwinist çevreler tarafından düzenlenmiş “Ida şovu” derhal son bulmuştu. Çünkü gerçek bilim gözüyle bakan herhangi biri hemen şunu görecekti: Ida, yapılan spekülasyonların aksine, 47 milyon yıl önce mükemmel şekilde varlığını sürdürmüş kusursuz bir canlıdır. %95’i korunmuş olan dolayısıyla yaklaşık tüm detayları incelenebilen bu fosilde, ARA FORM ÖZELLİĞİ GÖSTEREN TEK BİR TANE BİLE YAPI BULUNMAMAKTADIR. Bu olağanüstü bulgu, YARATILIŞ GERÇEĞİNİN BİR DELİLİDİR.

Nitekim ortaya çıkan gelişmelerin saklanamayacak duruma gelmesi Darwinistleri itirafa zorlamıştır. Ekim 2009 tarihinde özellikle New York Times, BBC gibi özellikle Darwinizm yanlısı birçok medya kuruluşu tarafından aynı anda yayınlanan habere göre, Darwinistler Ida’nın bir ara form olmadığını, aynı açıkladığımız gibi, 47 milyon yıl önce yaşamış bir lemur olduğunu yani tam ve mükemmeli bir varlık olduğunu kabul etmek zorunda kalmışlardır.

-    Kuşların ve sürüngenlerin tamamen kendilerine özgü yapısal farklılıkları nedeniyle böyle bir geçiş hiçbir şekilde gerçekleşemez,

-    Söz konusu iddiayı kanıtlayan tek bir tane bile bilimsel kanıt yoktur, Darwinistler hiçbir şekilde bir ara fosili delil olarak getiremezler,

-    Darwinistlerin ara fosil iddiasıyla ortaya attıkları her dino-kuş safsatasının mutlaka sahtekarlık olduğu anlaşılmıştır, nitekim Darwinistler dinozor fosillerine tüy ekleyerek bu uğurda sahtekarlık yapmışlardır,

-    Kendilerini haklı çıkarmak için, evrime hiçbir delil teşkil etmediği bilimsel olarak ispatlanmış mükemmel canlı fosillerini ara form olarak göstermeye çalışmışlardır,

-    Pek çok Darwinist söz konusu iddiayı evrim adına bir utanç olarak tanımlamaktadır,

-    Ve en önemlisi, dinozorlardan ve Darwinistlerin ara form olduğunu iddia ettikleri canlılardan çok daha eskiden yaşamış mükemmel kuş fosilleri vardır.

Tüm bunların, Darwinistlerin KARADAN HAVAYA GEÇİŞ MASALINI TAM OLARAK ORTADAN KALDIRDIĞINI çok defa, kesin delillerle anlatmıştık.

Şimdi bu imkansız hikayenin geçersizliğini Darwinistlerin kendileri itiraf ediyorlar.

“Bu buluşlar, hayvan evrimi hakkında geniş çapta kabul gören bazı inançlara MEYDAN OKUYAN son yirmi yıldır gitgide artan kanıtlara bir yenisini ekliyor.”

“Bu, kuşların fizyolojisinde son derece temel bir sistemdir. Bunu daha önce kimsenin fark etmemiş olması ilginç. Kuşlarda uyluk kemiklerinin ve kaslarının pozisyonu, onların akciğer fonksiyonları için son derece önemli. Bu da onlara uçabilmek için yeterli akciğer kapasitesini veriyor.”

“Therapod dinozorlarının femurları hareketliydi ve bu nedenle kuşlardaki gibi çalışan bir akciğere sahip olmaları imkansızdı. Akciğerlerdeki hava keseleri, tabi eğer varsa, mutlaka çökerdi. Bu kanıt, dinozor-kuş bağlantısını desteklemek için öne sürülen delillerin ciddi bir bölümünü yerinden oynatmaktadır.”

“Kuşları ve uçuşu yüzyıllardır incelememizin ardından kuş biyolojisinin en temel özelliklerinden birini hala anlayamamış olmamız gerçekten de çok şaşırtıcı.”

“Açıkçası, bu işin içinde oldukça fazla müze entrikası yer almakta. Yeni bilimsel deliller (Darwinistler için) sürekli sorular ortaya çıkarsa da, özellikle bu konuya pek çok kariyer adanmış durumda.”

• Kanıtları inceleyen herhangi bir bilim adamı kendisini şu sonuca varmaktan alıkoyamaz: Yıldızların içinde meydana getirdikleri sonuçlar göz önüne alındığında nükleer fiziğin kanunları kasıtlı olarak tasarlanmışlardır.
  

(Fred Hoyle, Religion and the Scientists, London: SCM, 1959; M. A. Corey, The Natural History of Creation, Maryland: University Press of America, 1995, s. 341)

• Evrende nereye bakarsak bakalım, en uzaktaki galaksilerden atomun derinliklerine kadar, bir düzenle karşılaşırız... Bu düzenli, özel evrenin merkezinde "bilgi" kavramı yatmaktadır. Yüksek derecede özelleşmiş olan ve organize edilmiş bir düzenleme sergileyen bir sistem, tarif edilebilmek için çok yoğun bir bilgi gerektirir. Ya da bir başka deyişle bu sistem yoğun bir "bilgi" içermektedir...

Bu durumda çok merak uyandırıcı bir soru ile karşı karşıya geliriz. Eğer bilgi ve düzen, sürekli olarak yok olmaya yönelik doğal bir eğilime sahiplerse, Dünya'yı çok özel bir yer kılan bütün o bilgi ilk başta nereden gelmiştir? Evren, zembereği yavaş yavaş boşalan bir saate benzemektedir. Öyleyse ilk başta nasıl kurulmuştur?

• Hesaplamalar evrenin genişleme hızının çok kritik bir noktada seyrettiğini göstermektedir. Eğer evren biraz bile daha yavaş genişlese çekim gücü nedeniyle içine çökecek, biraz daha hızlı genişlese kozmik materyal tamamen dağılıp gidecekti. Bu iki felaket arasındaki dengenin ne kadar "iyi hesaplanmış" olduğu sorusunun cevabı çok ilginçtir. Eğer patlama hızının belirli hale geldiği zamanda, bu hız gerçek hızından sadece 1/1018 kadar bile farklılaşsaydı, bu gerekli dengeyi yok etmeye yetecekti. Dolayısıyla evrenin patlama hızı inanılmayacak kadar hassas bir kesinlikle belirlenmiştir. Bu nedenle Big Bang herhangi bir patlama değil, her yönüyle çok iyi hesaplanmış ve düzenlenmiş bir oluşumdur.
  

• Fizik kanunları çok üstün bir dehanın ürünü gibi görünüyor... Evrenin bir amacı olmalı.
  

• Çok küçük sayısal değişikliklere hassas olan evrenin şu andaki yapısının, çok dikkatli bir bilinç tarafından ortaya çıkarıldığına karşı çıkmak çok zordur... Doğanın en temel dengelerindeki hassas sayısal dengeler, kozmik bir tasarımın varlığını kabul etmek için oldukça güçlü bir delildir.
  

• Evrenin başlangıcı hakkındaki son bulgular, genişlemekte olan evrenin, hayranlık uyandırıcı bir hassasiyetle düzenlenmiş olduğunu ortaya koymaktadır.
  

• Eğer doğanın derinliklerinde gerçekleşen işlerin kompleksliği, dünyanın en zeki beyinleri tarafından bile zor anlaşılıyorsa, bu işlerin sadece birer kaza, birer kör tesadüf eseri olduğunu nasıl düşünebiliriz?
  

Bu düşünce bilim adamlarından çoğuna öylesine devrimci, başka deyişle bilimsellikten uzak, birçok bilim adamının pek sevdiği bir deyişle tuhaf görünmüştür ki, bu eski mitosları ve dinlerdeki dünyanın sonu görüşlerini anımsatacak çarpıcı sonuçtan kaçınabilmek için ortaya bir sürü kuram ve görüş atılmıştır. Yer yer çok karmaşık bu kuramlara ve evren modellerine burada yer verecek değiliz. Çünkü başta değindiğimiz iki Amerikalı Penzias ve Wilson'un buluşlarının, bu soruya nihai bir yanıt getirmiş olduğunu düşünmekteyiz: Evrenin gerçekten de bir başlangıcı vardır.